Κατά τη διάρκεια της καραντίνας, εν μέσω της πανδημίας του Κορονοϊού, είχα αρκετό χρόνο για να αναθεωρήσω, σκεφτώ, μελετήσω, προσευχηθώ, γράψω και να υφάνω. Μια από εκείνες τις ημέρες, διάβασα ένα απόσπασμα από την Αγία Γραφή που, ενώ το είχα διαβάσει αρκετές φορές στο παρελθόν, εκείνη την ημερά έδωσε νέο νόημα στη ζωή μου. Από τότε ο λόγος αυτός άλλαξε την πορεία της ζωής μου και συνεχίζει να με καθοδηγεί και σήμερα.
Κατά Ματθαίον 14:15-16 "Όταν έπεσε το δειλινό, τον πλησίασαν οι μαθητές του και του είπαν: «Ο τόπος είναι ερημικός, και η ώρα πια περασμένη. Διώξε τον κόσμο να πάνε στα χωριά για ν’ αγοράσουν φαγητά να φάνε. Ο Ιησούς όμως τους είπε: «Δεν υπάρχει λόγος να φύγουν, δώστε τους εσείς να φάνε»."
Έπιασα τον εαυτό μου να συλλογίζεται πως με διάφορους τρόπους υπήρξα κι εγώ σαν τους αποστόλους την εποχή του Ιησού, να βλέπω τα πλήθη μεταναστών και να εύχομαι να πήγαιναν σε μια άλλη χώρα με καλύτερες ευκαιρίες εργασίας ώστε να ζήσουν εκείνοι και οι οικογένειές τους μια γεμάτη και καλή ζωή. Αλλά κατά τη διάρκεια της καραντίνας, αυτός ο τρόπος σκέψης άλλαξε καθώς ο Θεός, για άλλη μια φορά, άνοιξε τα μάτια μου για την υπέροχη χώρα στην οποία ζω, την Ελλάδα. Άρχισα να σκέφτομαι γιατί τόσες οργανώσεις και άτομα που βοηθούν τους μετανάστες, δεν έχουν βρει λύσεις για το πρόβλημα της ανεργίας που υποχρεώνει τόσους να εγκαταλείψουν την υπέροχη αυτή χώρα για καλύτερες ευκαιρίες απασχόλησης. Επίσης συλλογίστηκα γιατί εγώ και αρκετοί Χριστιανοί, δεν έχουμε δημιουργήσει μια πλατφόρμα για την εύρεση απασχόλησης για τους πρόσφυγες με τους οποίους έχουμε έρθει σε επαφή. Γνωρίζοντας πως δεν υπάρχουν πολλές ευκαιρίες απασχόλησης για πολλούς λόγους, ένιωσα στην καρδιά μου πως μπορούσα να κάνω κάτι... πως η ύφανση, που ήδη δίδασκα σε πρόσφυγες, θα μπορούσε να προσφέρει και εργασία.
Λατρεύω να εργάζομαι με τα χέρια μου και πιστεύω πολύ στη μεταβίβαση δεξιότητας στον πλησίον μου. Συνειδητοποίησα πως το εγχείρημα της ύφανσης είναι ένα εργαλείο στα χέρια μου με το οποίο με ευλόγησε ο Θεός, όχι μόνο για τον εαυτό μου, όχι μόνο για να προσφέρω μια τέχνη στους άλλους, αλλά για να σταθώ εμπρός και να φέρω την αλλαγή και μεταμόρφωση που θέλω να δω στις ζωές των προσφύγων. Είναι ένα εργαλείο στα χέρια μου που μπορεί να προσφέρει τα 'προς το ζην' στους πρόσφυγες με τους οποίους δουλεύω καθημερινά.
Με αυτές τις σκέψεις λοιπόν, άρχισα τις συζητήσεις με την ομάδα μου και τους ηγέτες του οργανισμού μου για το πως αυτό θα μπορούσε να γίνει. Όσο περισσότερο σκεφτόμουν, συζητούσα και συλλογιόμουν την ιδέα, άρχισα να βλέπω πιο καθαρά πως θα μπορούσαμε να προσφέρουμε τα 'προς το ζην' και να δημιουργήσουμε έναν τρόπο για τους πρόσφυγες που βοηθούμε, να μείνουν στην Ελλάδα... αν αυτό επιθυμούν. Θέλω εκείνοι που περνούν από την εκπαίδευσή μας να επιλέξουν συνειδητά αν θέλουν να μείνουν ή να φύγουν και όχι εξαιτίας της έλλειψης απασχόλησης.
Ησαϊας 58:12 "Kαι αυτoί πoυ είναι από σένα, θα oικoδoμήσoυν τις παλιές ερημώσεις· θα ανεγείρεις τα θεμέλια πoλλών γενεών· και θα oνoμαστείς: O Eπιδιoρθωτής των χαλασμάτων, ο Aνoρθωτής των δρόμων για την κατoίκηση"
Η ανακάλυψη των δυνατοτήτων των προσφύγων και η ένταξή τους στην κουλτούρα μας, καθώς και η ανοικοδόμηση και η αποκατάσταση του μέρους όπου βρήκαν καταφύγιο θα ήταν η απόλυτη εικόνα αυτού του εδάφιου, Και μια εικόνα του Θεού που συμφιλιώνει τα πάντα.