Μακριά από το Σπίτι: Η Ιστορία της Μαρίας και οι Γυναίκες που Υπηρετούμε

Μια Χριστουγεννιάτικη Σκέψη για το Θάρρος και την Ελπίδα

Καθώς μπαίνουμε στη Χριστουγεννιάτικη περίοδο, η καρδιά μου στέκεται στη διαδρομή της Μαρίας, της μητέρας του Ιησού. Ήταν νέα, μακριά από το σπίτι της και κυοφορούσε ένα παιδί μέσα σε συνθήκες γεμάτες αβεβαιότητα. Κι όμως, μέσα σε όλα αυτά, είπε το ναι. Εμπιστεύτηκε την καθοδήγηση του Θεού, ακόμη κι όταν ο δρόμος μπροστά της ήταν άγνωστος.

Το ταξίδι της δεν είχε τίποτα το εντυπωσιακό. Ήταν γεμάτο μετακινήσεις, περιορισμένους πόρους και ένα μέλλον που δεν μπορούσε να δει καθαρά. Κι όμως, η Γραφή μάς δείχνει μια γυναίκα που έμεινε σταθερή. Μια γυναίκα ριζωμένη στην πίστη και πρόθυμη να περπατήσει με θάρρος.

Στο Λουκά 1:38 διαβάζουμε την απάντησή της: «Ιδού η δούλη του Κυρίου· γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου».

Αυτά τα λόγια αντηχούν μέσα στους αιώνες. Μας θυμίζουν ότι το θάρρος συχνά ξεκινά σαν μικρός σπόρος, πολύ πριν το θαύμα γίνει ορατό

Όταν η Ιστορία της Μαρίας Συναντά τις Πραγματικότητες του Σήμερα

Καθώς σκέφτομαι τη Μαρία, δεν μπορώ παρά να δω το θάρρος των γυναικών που περνούν την πόρτα του εργαστηρίου μας στο Creative Hands. Πολλές έρχονται από μακρινά μέρη. Πολλές φτάνουν στην Ελλάδα αφήνοντας πίσω ό,τι τους ήταν γνωστό. Αφήνουν χώρες, κοινότητες και τη ζωή που κάποτε είχαν.

Τα ταξίδια τους επίσης έχουν αβεβαιότητα. Οι ζωές τους έχουν σελίδες με φόβο, ξεριζωμό και αναμονή.

Κι όμως, όπως και η Μαρία, συνεχίζουν με μια δύναμη που με ταπεινώνει.

Κάποιες φτάνουν με μικρά παιδιά, άλλες ενώ περιμένουν μωρό.

Κι αυτό που βλέπω σε αυτές δεν είναι η ήττα.

Αυτό που βλέπω είναι θάρρος.

Θάρρος σε Ευάλωτες Στιγμές

Το θάρρος δεν φαίνεται πάντα δυνατό ή εντυπωσιακό. Συχνά μοιάζει με μικρά βήματα μέσα σε δύσκολες συνθήκες.

Είναι η γυναίκα που εμφανίζεται στην πρώτη της ημέρα εκπαίδευσης στην ύφανση, παρόλο που δεν είναι σίγουρη αν θα τα καταφέρει. Για πολλές, αυτή είναι η πρώτη δεξιότητα που μαθαίνουν.

Είναι η μητέρα που προσπαθεί να ξαναχτίσει μια ζωή για τα παιδιά της με ελάχιστη υποστήριξη.

Είναι η επιλογή να μάθει, να ελπίζει, να συνεχίζει, ακόμη κι όταν όλα γύρω της μοιάζουν αβέβαια.

Αυτές οι ήσυχες μορφές θάρρους είναι εκείνες που έφερε και η Μαρία.

Είναι οι ίδιες που βλέπουμε καθημερινά στο εργαστήριό μας.

Μια Χρονιά με Ιστορίες Θάρρους

Φέτος περπατήσαμε δίπλα σε γυναίκες των οποίων οι διαδρομές μάς θύμισαν ξανά και ξανά την ιστορία της Μαρίας.

Γυναίκες έγκυες και μακριά από το σπίτι, αβέβαιες για το πώς θα φέρουν τα μωρά τους στον κόσμο.

Γυναίκες που ήρθαν μόνες, με λίγα υπάρχοντα, αποφασισμένες να ξεκινήσουν ξανά.

Γυναίκες με βαθιές πληγές που παρ’ όλα αυτά έκαναν το βήμα να μάθουν μια νέα δεξιότητα, να ενταχθούν σε μια κοινότητα, να ξαναβρούν την αξιοπρέπεια τους.

Όπως και η Μαρία, τα ταξίδια τους περιέχουν στιγμές ευαλωτότητας και αβεβαιότητας.

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι στιγμές εμπιστοσύνης στον Θεό χωρίς να βλέπουν ακόμη ολόκληρη την εικόνα.

Και όπως και η Μαρία, το θάρρος τους μας εμπνέει.

Η Ελπίδα ως Νήμα που Ενώνει τα Πάντα

Αυτό που αγαπώ περισσότερο στην ιστορία της Μαρίας είναι ότι ο Ιησούς ήρθε στον κόσμο σε μια στιγμή που δεν έμοιαζε τέλεια. Ήρθε σε έναν κόσμο γεμάτο πόνο, αταξία και βαθιά ανάγκη για λύτρωση.

Και μέσα σε αυτόν τον κόσμο, η Ελπίδα γεννήθηκε.

Πιστεύω ότι ο Θεός εξακολουθεί να υφαίνει ελπίδα στις ζωές των γυναικών που φτάνουν στην Ελλάδα. Όχι με τρόπους που σβήνουν το παρελθόν τους, αλλά με τρόπους που τις βοηθούν να χτίσουν ξανά. Βήμα βήμα.

Στο Creative Hands, βλέπουμε την ελπίδα να παίρνει μορφή όταν μια γυναίκα ολοκληρώνει το πρώτο της υφαντό.

Ή όταν λαμβάνει ενθάρρυνση από τις άλλες γυναίκες στο εργαστήριο.

Όταν το πρόσωπό της φωτίζεται καθώς αρχίζει να πιστεύει ότι έχει αξία, δυνατότητα και μέλλον.

Στην προς Ρωμαίους 15:13 διαβάζουμε: «Ο Θεός της ελπίδας να σας γεμίσει με κάθε χαρά και ειρήνη καθώς τον εμπιστεύεστε…»

Αυτή είναι η ελπίδα που κρατάμε καθώς πλησιάζουν τα Χριστούγεννα.

Προχωρώντας Μαζί σε Μια Νέα Εποχή

Καθώς προετοιμάζουμε τις καρδιές μας για τα Χριστούγεννα, είμαστε ευγνώμονες για κάθε ιστορία που ο Θεός μας επέτρεψε να δούμε φέτος.

Η πορεία της Μαρίας μας θυμίζει ότι ο Θεός βλέπει τις γυναίκες σε ευάλωτες εποχές.

Και έτσι κάνουμε κι εμείς.

Είναι χαρά και τιμή μας να περπατάμε μαζί τους, να τις στηρίζουμε και να δημιουργούμε έναν χώρο όπου μπορούν να μάθουν, να αναπτυχθούν και να ξαναχτίσουν τις ζωές τους.

Σας ευχαριστούμε που είστε μέρος αυτού του ταξιδιού.Με τις προσευχές, την ενθάρρυνση και την αγάπη σας, πορεύεστε κι εσείς δίπλα μας για χάρη των γυναικών που υπηρετούμε.